Όταν η θλίψη δεν αναγνωρίζεται

Μπορούν άλλοι πραγματικά να μας αρνηθούν το δικαίωμά μας να αισθανόμαστε θλίψη και πόνο;

Μπορούν να θέσουν όρια στο πένθος μας;

Η απάντηση είναι, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις, ναι.

Συμβαίνει όλη την ώρα.


Στο άρθρο του Η Επανεμφανιζόμενη Περιθωριοποιημένη Θλίψη: Αγνοώντας την Ελπίδα και την Αγάπη, ο Δρ. Thomas Attig ισχυρίζεται ότι ένα θλιμμένο άτομο δικαιούται να θρηνήσει όταν το χρειάζεται ή όταν το επιλέγει και με τον τρόπο που το επιλέγει. Συνάμα, οι υπόλοιποι υποχρεούνται να τιμήσουν το δικαίωμα και να αποφύγουν να παρεμβαίνουν στις εμπειρίες και τις προσπάθειες θλίψης.
Είναι χειρότερο από αδιαφορία για τις εμπειρίες και τις προσπάθειες των πενθούντων, είναι καταστροφικό, καθώς συνεπάγεται άρνηση του δικαιώματος του πένθους, παρέμβαση, ακόμη και επιβολή επιδοκιμασιών. Τα μηνύματα απαγόρευσης ενεργά υποτιμούν, απορρίπτουν, απαξιούν, αποθαρρύνουν, ακυρώνουν και απομυθοποιούν τις εμπειρίες και τις προσπάθειες θλίψεως. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι στον περίγυρο του πενθούντα παρακρατούν το δικαίωμα, περιορίζοντας, ακόμη και απαγορεύοντας το πένθος του επιζώντος. "

Πότε μπορεί να συμβεί η Περιθωριοποιημένη Θλίψη;
Ο συγγραφέας Jonathan Vatner μοιράζεται παραδείγματα καταστάσεων στις οποίες μπορεί να προκύψει η Περιθωριοποιημένη Θλίψη:
•    Ο πρώην σύζυγός σας έχει φύγει απ’ τη ζωή, για παράδειγμα, και οι φίλοι σας δεν αντιλαμβάνονται γιατί έχει τόση μεγάλη σημασία για εσάς.
•    Έχετε μια σοβαρή σχέση με τον παντρεμένο συνεργάτη σας. Όταν πεθαίνει απροσδόκητα, η έκφραση της θλίψης σας περιορίζεται αναγκαστικά, διότι η σχέση ήταν κρυφή.
•    Ένας σύζυγος, αδελφός ή γιος λείπει σε στρατιωτική δράση.
•    Όταν έχει επέλθει θάνατος λόγω κοινωνικά απαράδεκτων αιτιών, όπως το AIDS ή η αυτοκτονία.
•    Ένα αγαπημένο σκυλί, γάτα ή άλλο κατοικίδιο ζώο έχει πεθάνει.

Πώς απαντάται η Περιθωριοποιημένη Θλίψη;
Όταν θρηνείτε μια μη αναγνωρισμένη ή υποτιμημένη απώλεια, μπορεί να ακούσετε δηλώσεις όπως οι παρακάτω:
•    Όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να δώσεις χρόνο και να  περιμένεις να καταλαγιάσει.
•    Θα τα καταφέρεις να το ξεπεράσεις.
•    Το καλύτερο είναι να προσπαθήσεις να αφήσεις ό,τι συνέβη πίσω σου και να επιστρέψεις στη φυσιολογική σου ρουτίνα το συντομότερο δυνατόν. Προσπάθησε να συνεχίσεις σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.
•    Δεν έχει νόημα να ψάχνεις να βρεις το νόημα σε κάτι τέτοιο.
•    Ο πόνος μας φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με τον παραλογισμό. Το καλύτερο πράγμα είναι να προσπαθήσεις να το ξεχάσεις.
•    Αντιμετώπισε την πραγματικότητα. Είναι νεκρός. Θα πρέπει να τον αντικαταστήσεις με κάτι άλλο.

Μερικές φορές αυτοί που αντιμετωπίζουν θλίψη, αποπαίρνουν, υποτιμούν την ίδια τους τη θλίψη με εσωτερική συζήτηση που ακούγεται κάπως έτσι:
•    Για κάποιο λόγο νιώθω να προδίδω τον άνθρωπό μου εάν γελάω ή προσπαθώ να είμαι ευτυχισμένος.  Μερικές φορές αισθάνομαι ότι του το χρωστάω να ζήσω στη θλίψη.
•    Τι μπορώ να αναμένω πλέον απ’ αυτή τη ζωή;
•    Ντρέπομαι να ομολογήσω ότι κατά κάποιο τρόπο ο θάνατος του παιδιού μου με έκανε πιο δυνατό.
•    Πώς μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου να αγαπήσει ξανά, εφόσον βέβαια έρθει μια τέτοια στιγμή;

Μην υποφέρετε στη σιωπή άλλο πια

Το άγχος της θλίψης σε απομόνωση μπορεί να είναι αφόρητο. Σύμφωνα με τον Δρ Lani Leary, ακόμα κι αν υπομείνετε μόνοι σας τα σκαμπανεβάσματα του πένθους, η θλίψη θα παραμείνει. Δεν είναι ο χρόνος που κλείνει την πληγή. Αντ 'αυτού, η θεραπεία έρχεται με την επικύρωση: "Κάθε θλίψη πρέπει να είναι αποδεκτή. Για να είναι αποδεκτή, πρέπει να ακουστεί. Κάποιος πρέπει να είναι παρών, κάποιος που είναι πρόθυμος να ακούσει χωρίς άσκηση κριτικής ή σύγκρισης".
Στο άρθρο "Το πένθος παραμελείται: 4 υγιείς τρόποι θλίψης", ο συγγραφέας Jonathan Vatner μοιράζεται αυτούς τους τέσσερις τρόπους με τους οποίους μπορείτε να διεκδικήσετε το δικαίωμά σας να θρηνήσετε και να λάβετε την απαραίτητη υποστήριξη:
•    Αναγνωρίστε ότι δεν υπάρχει τίποτα λάθος με σας. Όποια κι αν είναι τα συναισθήματά σας, είναι θεμιτά.
•    Βρείτε ανθρώπους που θα καταλάβουν.
•    Να είστε ειλικρινείς για το πώς αισθάνεστε. Αν ένας καλός φίλος κάνει ένα αστείο για τον αποθανόντα πρώην σύζυγό σας, εξηγήστε ότι αυτή η απώλεια είναι επώδυνη για σας.
•    Οργανώστε ένα τελετουργικό ή μια τελετή για να τιμήσετε το θάνατο του ατόμου.
•    Επισκεφθείτε τον τάφο μετά την κηδεία, όπου θα μπορέσετε να πάρετε όσο χρόνο χρειάζεται για να εκφράσετε τη θλίψη σας.

Μιλήστε και υπερασπιστείτε τον εαυτό σας.
Στο βιβλίο "Αόρατα τέρατα", ο συγγραφέας Chuck Palahniuk έγραψε: "Τις περισσότερες φορές, είναι πολύ πιο εύκολο να μην αφήσεις τον κόσμο να ξέρει τι πάει λάθος."

Ό, τι κι αν κάνεις, αν αισθάνεσαι ότι ο περίγυρός σου δεν υποστηρίζει το πένθος σου, μην ακολουθήσεις τα λόγια του.

Επιτρέψτε στους άλλους να μάθουν πώς αισθάνεστε και τι σκέφτεστε.

Με αυτόν τον τρόπο, τους εκπαιδεύετε στην ουσιαστική αλήθεια του πένθους:

Όλες οι απώλειες αξίζουν αναγνώρισης. Και όλοι όσοι έχουν πένθος έχουν και το δικαίωμα να θρηνήσουν.


Ο Οίκος Τελετών Γκέσιος διαθέτει έμπειρο προσωπικό ψυχολογικής υποστήριξης για τους πελάτες του.

Για οποιαδήποτε περαιτέρω βοήθεια χρειαστείτε μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας τηλεφωνικώς στο 2310 41 99 99 ή ακόμη και να μας επισκεφθείτε στα γραφεία μας στη Θεσσαλονίκη.

 


Πιστοποιημένοι συνεργάτες:

  • "ΜΕΡΙΜΝΑ" Θεσσαλονίκη                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία             

         Φράγκων 13, Τηλ. επικοινωνίας 2310510010
         e-mail: thessaloniki.support@merimna.org.gr

Το Συμβουλευτικό κέντρο της Μέριμνας στη Θεσσαλονίκη παρέχει ψυχολογική στήριξη στα  παιδιά, εφήβους και τις οικογένειες τους όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο τους νοσεί από μια σοβαρή ασθένεια ή έχει πεθάνει. Αυτή η ψυχολογική στήριξη προσφέρεται εντελώς δωρεάν. Μπορούν να ζητήσουν στήριξη όλες οι οικογένειες που έχουν παιδιά έως και 18 ετών και κάποιο μέλος τους είναι σοβαρά άρρωστο ή έχει πεθάνει. Παράλληλα, ενημερώνει και ευαισθητοποιεί την κοινή γνώμη σε θέματα που αφορούν τη σοβαρή αρρώστια, το θάνατο και το πένθος στη ζωή παιδιών και εφήβων. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.merimna.org.gr .

 

  • Γκελσίνη Ζωή, Ψυχολόγος

        Παναγούλη 2, ΤΚ 412 22 Λάρισα
        Τηλ. 2410 535018, Κιν.: 6943 998047

         e-mail: ZGelsini.psy@gmail.com

 

  • Παπαμιχαήλ Παναγιώτα,  Κλινική Ψυχολόγος. Συστημική ψυχοθεραπεία ατόμων, ζευγαριών, οικογενειών
    Πιστοποιημένη Σύμβουλος τοξικοεξάρτησης  (ICRC)

    Μποταση 80, Πειραιάς, Αθήνα.
    Κιν. 6973680066
    e-mail: verapapamix@yahoo.gr