Είναι ο 50άρης σήμερα μεσήλικας; Η απάντηση είναι εύκολη: Όχι. Είναι άλλωστε ένας άνθρωπος που βρίσκεται στο ζενίθ της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας και δεν υπάρχει μείωση της αποδοτικότητας και της ζωτικότητάς του.

Ο 70χρονος είναι ηλικιωμένος; Φυσικά και όχι. Μπορεί να είναι εργαζόμενος, ενδεχομένως να κατέχει θέση μεγάλης ευθύνης που απαιτεί ιδιαίτερη πνευματική διαύγεια, αλλά και σωματική αντοχή.

Άλλωστε, με τα νέα ασφαλιστικά μέτρα, τα ηλικιακά κριτήρια αυξήθηκαν πολύ, φτάνοντας ακόμα και τα 70 χρόνια για όσους είναι αποδοτικοί και σε καλή κατάσταση υγείας. Όσο για τις γυναίκες, σήμερα αρκετά συχνά τεκνοποιούν στα 35 με 40 τους, μετά από τις σπουδές και την επαγγελματική τους αποκατάσταση, οπότε στα 50 τους είναι συχνά ακόμα «νέες μαμάδες».

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας έχουν αλλάξει. Ας μην λησμονούμε  άλλωστε ότι στον εικοστό αιώνα έγινε ένα τεράστιο άλμα, αφού από 45 χρόνια που ήταν το 1930 ο μέσος όρος ζωής, στις μέρες μας έφτασε τα 80.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται κάποια νοσήματα λόγω γήρανσης του πληθυσμού, όπως είναι η κολπική μαρμαρυγή, οι βαλβιδοπάθειες, η καρδιακή ανεπάρκεια, η στεφανιαία νόσος, τα αγγειακά εγκεφαλικά, κ.ά.

Τα τελευταία 50 χρόνια, ο μέσος όρος του προσδόκιμου επιβίωσης έχει αυξήθει παγκοσμίως κατά 20 χρόνια. Συγκεκριμένα, από τα 46,5 χρόνια που ήταν την περίοδο 1950 – 1955, ανέβηκε στα 65,2 χρόνια το 2002, ενώ μέχρι το 2050 αναμένεται να αυξηθεί κατά περίπου 10 χρόνια ακόμα.  Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης καθιστά επιτακτική την ανάγκη για τη διάθεση καινοτόμων φαρμάκων που συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση της υγείας των ασθενών και τη μείωση των ημερών νοσηλείας.
Η εξέλιξη της ιατρικής όμως, καθώς και της βιοτεχνολογίας, οδήγησαν σε μεγάλες αποφάσεις για ιατρικές παρεμβάσεις που παλαιότερα ούτε που θα περνούσαν από το μυαλό των θεραπευτών (λόγω του ιδιαίτερα μεγάλου ρίσκου).

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας που γίνεται πλέον ακόμα και χωρίς επέμβαση ανοιχτής καρδιάς με καθετηριασμό σε άτομα άνω των 80 ετών, αφού έχουν καλό προσδόκιμο ζωής και δεν είναι δυνατόν να αφεθούν στη μοίρα τους.

Μπορούμε να αναφερθούμε όμως και σε τόσα αλλά προβλήματα υγείας, όπως οι μεγάλες επεμβάσεις γενικής χειρουργικής και επιθετικής φαρμακευτικής αγωγής, με υψηλό κόστος πολλές φορές, διότι η βιολογική ηλικία δεν συμβαδίζει με την καλή φυσική κατάσταση και την εικόνα του σύγχρονου ασθενούς ενός αναπτυγμένου κράτους.

Το ζητούμενο είναι η «υγιής μακροζωία». Απόσπασμα από βιβλίο που γράφτηκε το 1678 και εκδόθηκε στο Λονδίνο από τον Ιωσήφ Γεωργιρήνη, Αρχιεπίσκοπο Σάμου, το οποίο αναφέρεται στους κατοίκους της Ικάριας, που ακόμα και σήμερα μελετώνται για τη μακροβιότητά τους:

«Η δίαιτά τους είναι πτωχή, όμως το σώματά τους είναι εύρωστα και σκληραγωγημένα και ζουν ευχαριστημένοι στην πτωχότερη νήσο του Αιγαίου πελάγους».

Νομίζω αυτή την τακτική πρέπει να ακολουθήσουμε. Να τρώμε λιτά, να ασκούμαστε καθημερινά και να χαμογελάμε περισσότερο,  γιατί είναι δυνατόν να αυξήσουμε και άλλο το προσδόκιμο της «υγιούς επιβίωσης»! 
 

Γκέσιος Οίκος Τελετών 26/9/2024.

Κηδεία, αποτέφρωση, επαναπατρισμός.